.jpg)
වෙලාවට වැඩ කිරීම අප කවුරුත් ඉගෙන ගත යුතු ඉතා හොඳ පුරුද්දකි එහෙත් අප බොහෝ දෙනෙකු මේ පිළිබදව දක්වන සැළකිල්ල එතරමි පුමාණවත් නැත ඊට බොහෝ විට හේතු වන්නේ නොසැළකිල්ලයි. මේ නොසැළකිල්ල නිසාම අමතක විමද සිදුවේ.පසු ගිය දිනක මගේ මිතුරෙක් රාතී ආහාරය සදහා පැමිණෙන ලෙස මට ආරාධනා කළේය. මම ඹහුගේඑම කාරුණික ඉල්ලීමට එකභ වුයෙමි. නියමිත දිනයේ මම නවාතැන්ගෙනසිටි ගෙහිමි කාන්තාවට එදින රාති ආහාරය සදහා මා නොපැමිණෙන බවද කියා මිතුරාගේ නිවසට ගියෙමි.
එහෙත් මිතුරාට මා රාති කැම සඳහා පැමිණෙන බව අමතක වි තිබිණි. අවසානයේ මට සිදුවුයේ රාති ආහාරය කඞයකින් ගන්නටය.මම තවත් වරක් මෙබදුම අත්දෑකිමට මුහුණ දුන්නෙමි එක්තරා ව්‍යපාරිකයෙකු එක් උත්සව අවස්ථාවක දිවා ආභාරය සදහා ඹහු සමග එක්වන්නයෑයි මට ආරාධනාකළේය මම ඹහු කියුවෙලාවත් දිනයත් ස්ථානයත් සටහන් කර ගතිමි නියමිත දිනයේ නියමිත වෙලාවට එකි ස්ථානයට ගියෙමි.
එහෙත් එම ව්‍යපාරිකයා එම ස්ථානයට ආවේ අප ගිවිසගත් වේලාවට පැය එකහමාරකට පසුව සිදු වු පුමාදය පිළිබදව ඹහු මගෙන් සමාව භඡනය කළේය. අත්‍යවශය ව්‍යපාරික කටයුතු වගයක් තිබුණු බැවින් පමා වු බව ඹහු කිවෙය. එහෙත් එය නිදහසට කරුණක්ද? එම අපතේ ගිය විනාඬි 90 මට වෙනත් ඵලදායක දෙයක් සදහා යොදවන්නට තිබිණි.
කිසියමි අමුත්තෙකුට ආහාර පිරිනැමිමක් වැනි අවස්තාවක ආරාධනා කර එතර මිවෙලාවක්ර ස්තියාදු කිරිම කෙතරමි විනයගරුකද? අද අපිට කා දමන්නට තරමි කාලයක් නැත.